Apa itu psikodrama?
Perkataan psikodrama terdiri daripada perkataan Yunani untuk tindakan (“drama”) dan jiwa (“jiwa”). Oleh itu, psikodrama adalah tentang membuat proses mental dalaman kelihatan dengan cara yang suka bermain.
Doktor dan ahli psikoterapi Jacob Levy Moreno mengasaskan psikodrama pada abad ke-20. Ia timbul daripada kesedaran bahawa orang belajar terutamanya dengan bertindak dan bukan dengan bercakap. Kanak-kanak khususnya memahami dunia melalui permainan dengan meniru orang dewasa.
Berbeza dengan kaedah psikoterapeutik lain, kaedah utama dalam psikodrama oleh itu bukan bercakap, tetapi bertindak. Sebagai peraturan, psikodrama berlaku dalam kumpulan lapan hingga 15 orang. Dalam setiap sesi, seorang peserta boleh membawa masuk permainan atau topik yang diingininya.
Melalui representasi pemandangan, masalah yang telah lama berlalu juga boleh dialami dan diubah pada masa kini. Peserta juga boleh mengatasi ketakutan tentang masa depan dengan menguji kemungkinan senario dalam main peranan.
Bilakah anda melakukan psikodrama?
Walau bagaimanapun, jenis penyelesaian masalah ini memerlukan tindakan yang aktif dan kreatif dan oleh itu tidak sesuai untuk semua orang. Sesiapa yang mempunyai halangan untuk meluahkan perasaan mereka di hadapan kumpulan akan mendapati psikodrama agak sukar.
Jika anda ingin mencuba psikodrama, anda juga harus mempunyai imaginasi dan empati. Kemahiran lakonan tidak diperlukan, tetapi peserta sepatutnya boleh meletakkan diri mereka dalam keadaan orang lain dan situasi.
Psikodrama pada asalnya bertujuan sebagai terapi kumpulan, tetapi sesetengah ahli terapi juga menawarkannya dalam suasana individu atau dalam terapi pasangan. Bergantung pada topik, sesi boleh berlangsung dari beberapa minggu hingga beberapa bulan.
Apa yang anda lakukan dalam psikodrama?
Psikodrama melibatkan ketua psikodrama (ahli terapi atau kaunselor) dan kumpulan. Dalam setiap sesi, seorang ahli kumpulan boleh menjadi protagonis, iaitu orang yang mencari bantuan yang ingin mengatasi masalah mereka melalui psikodrama. Protagonis memilih rakan-rakan pemain atau "membantu ego" daripada ahli kumpulan lain untuk mewakili tokoh lampiran protagonis. Ahli kumpulan lain boleh bertindak sebagai pemerhati.
Proses psikodrama dibahagikan kepada fasa memanaskan badan, aksi, integrasi dan penilaian.
Fasa pemanasan
Psikodrama memerlukan banyak spontan dan empati. Terdapat pelbagai teknik memanaskan badan bagi memudahkan para peserta masuk ke dalam lakonan yang berikut. Pemimpin sering bertanya kepada peserta tentang mood mereka pada mulanya. Setiap individu boleh menunjukkan mood mereka, contohnya, melalui postur mereka. Sekiranya peserta tidak mengenali antara satu sama lain, ketua boleh meminta mereka beratur di dalam bilik mengikut kriteria tertentu (cth tempat tinggal atau umur).
Fasa tindakan (fasa permainan)
Pada langkah pertama, protagonis menerangkan kepada kumpulan isu bermasalah yang ingin mereka selesaikan. Ini mungkin situasi kerja mereka, sebagai contoh. Langkah kedua ialah memilih adegan yang menggambarkan masalah utama. Protagonis dan pembantunya melakonkan situasi di atas pentas.
Dalam apa yang dipanggil "pembalikan peranan", protagonis boleh bertukar kepada peranan pembantu dan pemain bersama kepada peranan protagonis. Teknik ini membantu orang yang terjejas untuk lebih berempati dengan kedudukan peserta lain. Di samping itu, pemain lain tahu bagaimana untuk berkelakuan dalam peranan tertentu.
Fasilitator psikodrama mengganggu lakonan sebaik sahaja mereka mendapat tanggapan bahawa situasi yang dilakonkan tidak lagi memberikan sebarang pandangan baharu. Dia juga menghentikan main peranan apabila lebih banyak isu kontroversi timbul. Situasi yang dilakonkan mungkin mengingatkan watak protagonis pada adegan zaman kanak-kanak mereka. Ini kemudian segera dilakonkan dalam lakonan. Kaedah ini memberikan protagonis pemahaman yang lebih mendalam tentang masalah yang ada.
Fasa integrasi
Selepas main peranan, kumpulan bertukar-tukar idea. Sebagai contoh, para peserta boleh melaporkan pengalaman mereka sendiri dalam situasi kehidupan yang sama dan dengan itu menyampaikan kepada protagonis bahawa dia tidak bersendirian dengan masalahnya. Mereka juga bercakap tentang apa yang mereka rasa dan rasa semasa bermain peranan. Akhir sekali, fasilitator psikodrama menerangkan proses yang mereka perhatikan semasa main peranan. Dalam psikodrama, sangat penting dilampirkan kepada suasana yang menghargai.
Protagonis harus berasa selamat dalam kumpulan dan mengalami sokongan. Kesan psikodrama bukan sahaja terletak pada main peranan, tetapi juga dalam erti kata komuniti yang dicipta dalam kumpulan.
Apakah risiko psikodrama?
Tugas ketua psikodrama adalah untuk memberi perhatian kepada keadaan minda semua peserta dan mengelak daripada membebankan mereka. Walau bagaimanapun, semakin besar kumpulan, semakin sukar bagi fasilitator untuk memerhatikan semua orang.
Sesi yang terlalu panjang, struktur yang sedikit dan penerangan yang tidak mencukupi boleh membebankan atau memberi tekanan kepada peserta. Sekiranya peserta mengalami gangguan mental yang teruk, ahli terapi mesti mengambil perhatian khusus untuk memastikan bahawa main peranan tidak menyebabkan sebarang tekanan tambahan. Ini boleh memburukkan lagi keadaan kesihatan orang berkenaan.
Apakah yang perlu saya pertimbangkan selepas psikodrama?
Dalam psikodrama, anda akan mengalami pelbagai perasaan yang berbeza. Pengalaman yang dikongsi dalam kumpulan boleh meningkatkan lagi perasaan ini. Untuk membolehkan semua peserta menyelesaikan perasaan mereka, bahagian penting dalam psikodrama ialah perbincangan pada akhir setiap sesi (fasa integrasi).
Jika anda masih berasa keliru atau terharu selepas sesi, anda harus memberitahu ketua psikodrama. Jika perasaan negatif masih ada selepas beberapa sesi, anda harus bercakap tentangnya dengan ahli terapi dalam sesi individu. Ini juga terpakai jika anda mempunyai isu yang anda tidak mahu tangani dalam kumpulan atau psikodrama.
