Pengenalan
A mukosa hidung keradangan berlaku dalam kebanyakan kes dalam konteks selesema dan juga disebut rhinitis atau collinquial rhinitis. Ini biasanya digunakan untuk menggambarkan keradangan membran mukus, yang boleh menjadi akut atau kronik dan disebabkan oleh jangkitan dengan patogen, reaksi alergi atau mekanisme pseudoalergik yang disebut. Keradangan pada mukosa hidung biasanya disertai dengan penyempitan atau penyumbatan bahagian atas saluran pernafasan. Sering kali, terdapat pelepasan hidung di satu atau kedua-dua belah pihak, yang boleh menjadi lendir (serous) hingga berdarah. Simptom biasa dari mukosa hidung keradangan adalah bersin, pengusiran udara yang cepat, refleks dan tidak disengajakan melalui hidung dicetuskan oleh refleks bersin, yang menghilangkan rembesan hidung termasuk debu dan benda asing lain dari hidung.
Anatomi mukosa hidung
Keseluruhan rongga hidung termasuk sinus paranasal dilengkapi dengan apa yang disebut hidung mukosa. Selaput lendir ini membentuk silia khas di permukaan (ciliated multi-baris epitelium), di mana sel-sel penghasil lendir (sel goblet) berada, yang memastikan pelembapan berterusan membran mukus hidung. Silia bergerak secara berirama ke arah ruang nasofaring, yang menyebabkan perkumuhan zarah debu, badan asing dan patogen. Hidung mukosa boleh menjadi radang oleh pelbagai sebab. Bergantung pada keparahannya, perbezaan kemudian dibuat antara hidung akut mukosa keradangan dalam bentuk rhinitis dan kronik sinusitis, sinusitis yang disebut.
Keradangan mukosa hidung akut
Keradangan mukosa hidung akut, biasanya dikenal sebagai "selsema", Kebanyakannya disebabkan oleh virus dan merupakan jangkitan yang tidak berbahaya. Terdapat pelbagai jenis virus yang boleh menyebabkan radang mukosa hidung seperti itu, dianggarkan sehingga 200 jenis virus yang berlainan dapat menyebabkan "demam" di bahagian atas saluran pernafasan. Biasanya, rhinitis akut disertai oleh berair hidung dan kesesakan hidung kerana pembengkakan mukosa hidung.
Sebagai peraturan, keradangan membran mukus hidung sebagai sebahagian daripada selesema berlangsung sekitar seminggu. Pada masa ini mustahil untuk melakukan vaksinasi terhadap rhinitis akut, kerana terdapat banyak jenis yang berbeza virus yang boleh menyebabkan penyakit. Rawatan akut sinusitis bertujuan untuk melegakan simptom dan ketidakselesaan.
Contohnya, semburan hidung atau titisan dan penyedutan wap air garam dapat membersihkan saluran udara buat sementara waktu. Gejala khas keradangan mukosa hidung akut adalah bersin, gatal-gatal, rembesan rembesan hidung tebal atau nipis (catarrh), membakar kesakitan kerana kerengsaan mukosa hidung, dan pembengkakan mukosa hidung, yang boleh menghalang hidung bernafas. Sebab keradangan mukosa hidung anda juga boleh menjadi benda asing.
Bahan aktif seperti tramazolin dan xylometazolin dapat digunakan dengan sangat berkesan terhadap gejala keradangan mukosa hidung. Bahan aktif ini menyebabkan pengurangan pembengkakan selaput lendir apabila dimasukkan ke dalam hidung dengan bantuan semburan (contohnya Nasic®) atau dalam bentuk penurunan, sehingga membersihkan saluran udara untuk jangka waktu tertentu. Bahan aktif oksimetazolin juga mempunyai mekanisme tindakan kedua yang mencegah virus tertentu (rhinovirus) menembusi mukosa hidung.
Dengan cara ini, bahan aktif Oxymetazoline dapat mengurangkan jangka masa keradangan mukosa hidung akut sekitar sepertiga masa. Walau bagaimanapun, tempoh terapi selama tujuh hari tidak boleh dilebihi untuk mana-mana bahan aktif yang disebutkan di atas semburan hidung atau bentuk titisan hidung, kerana ini boleh menyebabkan pengeringan membran mukus hidung dan bertambah darah mengalir ke darah kapal di hidung. Ini boleh menyebabkan perkembangan selesema perubatan (privinism), di mana selaput lendir hidung terbiasa dengan selesema dan tidak membengkak ke tahap normal tanpa bahan aktif.
Rinitis perubatan ini disebabkan oleh fakta bahawa bahan aktif pada reseptor tertentu (alpha-adrenoreceptors) menyebabkan penyempitan darah kapal mukosa hidung dan dengan itu mempunyai kesan penyahtinjaan. Sekiranya bahan aktif digunakan untuk jangka masa yang lebih lama (melebihi penggunaan sepuluh hari), bilangan reseptor ini dalam darah kapal berkurang. Walau bagaimanapun, pada reseptor ini, zat pemesejan tubuh adrenalin secara semula jadi mengatur pelebaran dan penyempitan kapal. Oleh kerana pengurangan kesan konstriktif, pengaruh vasodilating sekarang mendominasi tanpa rangsangan oleh ubat dan mukosa hidung membengkak.
Terapi privinisme seperti ini biasanya terdiri daripada menghentikan rawatan semburan hidung. Ini menyebabkan pembengkakan kronik membran mukus hidung mereda selepas beberapa waktu. Dalam beberapa kes, masalah yang mendasari masih perlu diselesaikan, itulah sebab mengapa semburan hidung digunakan sama sekali.
Sebagai contoh, dalam kes hidung yang teruk bernafas, pembedahan septum hidung boleh dilakukan untuk melegakan simptom. Semasa mengandung dan penyusuan, semburan hidung yang mengandungi bahan aktif yang disebutkan di atas hanya disyorkan setelah mendapat nasihat perubatan, kerana ia juga boleh bertindak secara sistematik di dalam badan dan tidak terhad pada membran mukus hidung. Untuk bayi dan kanak-kanak kecil, bahan aktif dalam dos yang sesuai dengan usia mereka, misalnya Nasic® Nasal Spray untuk Kanak-kanak, biasanya boleh diterima dengan baik, tetapi penggunaannya harus dibincangkan dengan doktor terlebih dahulu.
Keradangan mukosa hidung boleh disebabkan oleh alahan dan sering disertai oleh penyakit pernafasan lain seperti radang sinus paranasal (sinusitis) dan asma. Permulaan rhinitis alergi biasanya pada awal zaman kanak-kanak. Perbezaan dibuat antara rhinitis bermusim (mis
hay demam), yang hanya berlaku pada musim-musim tertentu, rhinitis alergi sepanjang membran mukus hidung (contohnya alergi debu rumah) dan rhinitis alergi pekerjaan. Rinitis alergi mempunyai banyak sebab yang berbeza. Kecenderungan untuk mendapat alergi (alahan diatesis) diwarisi.
Satu teori mengatakan bahawa peningkatan jumlah penyakit disebabkan oleh peningkatan kebersihan dan keagresifan alergen yang disebabkan oleh bahan pencemar. Teori ini disokong oleh fakta bahawa kanak-kanak dari luar bandar, yang banyak berhubungan dengan haiwan dan bunga, lebih jarang menderita alergi daripada kanak-kanak bandar. Alergi timbul (dalam istilah yang disederhanakan) apabila sistem pertahanan badan sendiri mengenali bahan asing (alergen) sebagai musuh yang sepatutnya pada hubungan pertama dan kemudian berusaha melawannya dengan setiap kenalan baru.
Kemerahan, gatal, bersin dan hidung berair adalah gejala khas yang disebabkan oleh reaksi ini. Diagnosis keradangan mukosa hidung alergi boleh dibuat dengan cara a ujian tusukan. Dalam ujian ini, pelbagai larutan yang mengandungi alergen ditaburkan ke kulit orang yang terkena dan kulitnya tergores dengan jarum.
Sekiranya terdapat hipersensitiviti (kepekaan) terhadap satu atau lebih bahan, ini ditunjukkan oleh kemerahan kulit dengan paus. Pada kanak-kanak kecil, a ujian darah juga boleh dilakukan untuk mengenal pasti alergen. Terapi keradangan mukosa hidung alahan terdiri daripada mengelakkan alergen (cuti bersalin), terapi ubat (rawatan gejala) dan imunoterapi khusus untuk menghilangkan reaksi alahan dalam jangka panjang.
Dalam kes haiwan rambut, penghapusan alergen sudah dapat dicapai dengan menghindari haiwan. Sekiranya debu rumah alahan hama, penutup khas dan pembersihan yang kerap dan pengudaraan bilik tidur sering membantu. Alahan debunga penghidap disyorkan untuk menukar pakaian dan membasuhnya rambut setelah menghabiskan masa di luar rumah.
Imunoterapi khusus (hiposensitisasi) harus dimulakan seawal mungkin untuk mencapai ketidakpekaan kekal terhadap pencetus alergi. Terapi ini biasanya dijalankan selama tiga tahun dan biasanya terdiri daripada suntikan alergen bulanan ke bahagian belakang lengan atas. Aplikasi yang konsisten sepanjang tempoh terapi menghasilkan peningkatan gejala yang ketara.
Dadah dengan bahan aktif asid kromoglikat digunakan secara tempatan di hidung, di mana ia menghalang pembebasan mediator keradangan seperti histamin, yang memainkan peranan penting dalam reaksi alahan. Walau bagaimanapun, kesannya ditangguhkan, sehingga ubat ini mesti digunakan satu minggu sebelum penerbangan debunga pertama. Kumpulan bahan lain adalah apa yang disebut antihistamin.
Bahan aktif ini (mis levocabastine, loratadine, cetericine) juga mencegah kesan permulaan gejala bahan utusan histamin. Antihistamin boleh digunakan secara tempatan dengan semburan hidung atau secara sistematik sebagai tablet. Generasi yang lebih tua dari kelas bahan ini mempunyai kesan meletihkan (penenang), sebab itulah moden antihistamin lebih baik, terutamanya untuk kanak-kanak, pemandu, pekerja, dan lain-lain. Rawatan keradangan mukosa hidung alahan yang sangat berkesan dapat dicapai dengan bantuan topikal glukokortikoid (kortison, contohnya budenoside, fluticasone).
Glucocorticoids menekan reaksi alahan pada hidung, terutamanya sembelit (halangan), yang sukar dipengaruhi oleh antihistamin, misalnya. Bertindak secara sistematik kortison boleh berguna pada awal rawatan, tetapi hanya boleh diberikan dalam masa yang singkat untuk mengelakkan kesan sampingan (mis kencing manis). Kesan sampingan ini tidak perlu ditakuti dengan rawatan tempatan dengan kortison. Semburan hidung dengan bahan aktif yang mempunyai kesan simpatomimetik akan melegakan kesesakan hidung, kerana ia mempunyai kesan penyahtinjaan, tetapi ini tidak mengurangkan gejala lain. Mereka hanya boleh digunakan dalam masa yang singkat.
