Pengenalan
Kekejangan adalah pengecutan otot, yang biasanya berumur pendek dan dibezakan daripada kekejangan otot atau kontraktur. Punca-punca daripada kejang adalah berlipat ganda dan sebahagiannya berdasarkan penyakit terdahulu. Terdapat juga kekejangan otot tanpa sebarang nilai penyakit.
Kekejangan parafisiologi
Otot kejang boleh dibahagikan kepada tiga kumpulan besar. Pertama, terdapat parafisiologi kejang, yang merupakan antara kekejangan yang paling kerap dan puncanya adalah perubahan dalam elektrolit seimbang, contohnya disebabkan pengambilan alkohol yang banyak, berpeluh berlebihan, aktiviti fizikal atau hiperventilasi. Orang tua juga terdedah kepada kekejangan otot parafisiologi, kerana otot memendek dengan usia dan pengambilan cecair yang rendah merupakan faktor risiko tambahan.
Di samping itu, elektrolit wanita seimbang diubah dan dengan itu terganggu semasa mengandung dan juga semasa menopaus, supaya kekejangan otot parafisiologi juga boleh berlaku di sini tanpa sebarang nilai penyakit. Dalam kes ini, nisbah cecair dan garam dalam darah perubahan disebabkan oleh pengambilan cecair yang berkurangan atau peningkatan kehilangan mineral. Terlalu sedikit garam dan mineral membawa kepada gangguan pengujaan otot dan pengecutan otot pramatang.
Kekejangan idiopatik
Satu lagi kumpulan kekejangan otot ialah kekejangan idiopatik. Punca sebenar belum diketahui, tetapi kecenderungan genetik boleh disyaki.
Kekejangan simptomatik
Kumpulan terakhir termasuk kekejangan simptomatik yang disebabkan oleh penyakit asas yang serius. Ini termasuk penyakit sistem kardiovaskular, yang otak and sistem saraf, hormon seimbang, khususnya kelenjar tiroid, otot, gangguan peredaran darah dan juga punca ortopedik seperti malposisi, penyakit jiwa atau kesan sampingan ubat serta keracunan.
Kejang, kolik, kekejangan
Sebagai tambahan kepada tiga kumpulan punca yang berbeza, kekejangan juga boleh dibahagikan mengikut kejadian dan jenis. Untuk tujuan ini, sawan, kolik dan kekejangan dibezakan. Sawan adalah sawan serebrum yang sering mengikuti satu demi satu, yang boleh diperhatikan dalam epilepsi, Sebagai contoh.
Di sini, bukan sahaja kumpulan otot individu terjejas, tetapi kedutan otot berlaku di seluruh badan. Sebaliknya, kolik terutamanya menjejaskan organ berongga saluran gastrousus atau sistem kencing. Di sini, kekejangan otot halus berlaku.
Ini sangat menyakitkan dan biasanya berlaku dalam serangan. Kekejangan ini boleh disebabkan oleh keradangan atau batu yang menghalang sistem saluran, seperti ureter. Spasticity, sebaliknya, adalah ketegangan yang wujud pada otot rangka, yang disebabkan oleh kerosakan pada otak or saraf tunjang.
Walau bagaimanapun, kekejangan juga dirujuk sebagai kekejangan apabila darah kapal atau bronkus sempit. Mereka kemudiannya dipanggil vasospasme atau bronkospasme. Bronkospasme boleh, sebagai contoh, berlaku akibat daripada asma bronkial dan membawa kepada gangguan pernafasan.
Kekejangan tonik ialah kekejangan yang berpanjangan dan sangat menyakitkan yang boleh dicetuskan, contohnya, oleh tetanus. Sebagai tambahan kepada terapi langsung kekejangan, adalah penting untuk mengenal pasti punca yang betul dan mungkin penyakit yang mendasari untuk mengurangkan gejala dan juga untuk merawatnya. Hasil kajian terkini membincangkan sama ada punca kekejangan otot disebabkan terutamanya oleh ketidakseimbangan neuromuskular. Penyelidik dan saintis sukan menganggap bahawa terdapat ketidakseimbangan antara apa yang dipanggil organ tendon Golgi dan gelendong otot, yang membawa kepada peningkatan kekerapan otot dan dengan itu kekejangan otot. Walau bagaimanapun, hipotesis ini akan diteliti dengan lebih terperinci dalam kajian berikut.
