asal
A kalium kekurangan boleh disebabkan oleh kehilangan kalium melalui buah pinggang ke dalam air kencing adalah sebab yang paling biasa untuk kekurangan kalium. Ini boleh mempunyai beberapa sebab. Dalam kebanyakan kes, ubat pengeringan tertentu (diuretik) sangat menentukan, terutamanya diuretik gelung yang sering diresepkan (contohnya
furosemide, torasemide) dan kumpulan thiazides (contohnya hidroklorotiazid / HCT). Badan mengeluarkan air yang kurang mengikat natrium disebabkan oleh kehilangan cecair yang disebabkan oleh ubat, tetapi sebagai gantinya akan mengeluarkan lebih banyak kalium. Kalium kerugian juga berlaku semasa mengambil penisilin dosis tinggi kerana mekanisme yang serupa.
Sebilangan ketidakseimbangan hormon juga menyebabkan kehilangan kalium melalui buah pinggang. Hiperaldosteronisme yang disebut dicirikan oleh kepekatan hormon aldosteron yang berlebihan dalam darah. Aldosteron menghalang perkumuhan natrium dalam buah pinggang sekiranya perkumuhan cecair tinggi dan mengeluarkan kalium sebagai pengimbang.
Peningkatan darah Oleh itu tahap menyebabkan kehilangan kalium. Ia boleh disebabkan oleh penghasil aldosteron jinak kelenjar adrenal tumor atau pembesaran kelenjar adrenal (Sindrom Conn). Serangan tiba-tiba dari tekanan darah tinggi, anjakan buah pinggang arteri dan kerap muntah or cirit-birit juga menyebabkan peningkatan patologi aldosteron.
In Sindrom Cushing tahap kortisol di darah dinaikkan. Kortisol biasanya tidak mempengaruhi elektrolit seimbang. Walau bagaimanapun, apabila kepekatan darah terlalu tinggi, ia mengambil alih fungsi aldosteron, yang secara strukturnya serupa.
Cara tindakan ini juga mungkin dilakukan dengan penggunaan ubat kortison sediaan (= kortisol tidak aktif) dan lain-lain glukokortikoid. Risiko a kekurangan kalium sangat tinggi apabila diambil bersama diuretik. Licorice juga menyebabkan perkumuhan kalium lebih tinggi dengan cara yang serupa.
- Kehilangan kalium,
- Gangguan dalam pengagihan semula antara darah dan dalaman sel,
- Pengambilan kalium yang terlalu rendah disebabkan.
Di samping itu, keadaan pemakanan tertentu badan mempengaruhi kalium seimbang daripada buah pinggang. Kerap muntah, kurang terkawal kencing manis dengan gula berlebihan, kelaparan berpanjangan atau pemakanan rendah protein dan diet tertentu (mis diet) juga menggalakkan pengembangan a kekurangan kalium.
Terdapat juga penyakit genetik seperti sindrom Bartter dan sindrom Gittelman, yang menyebabkan kekurangan kalium kerana kesannya pada buah pinggang. Kehilangan kalium di luar buah pinggang paling kerap disebabkan oleh usus secara berkala cirit-birit atau pengingesan (penyalahgunaan) julap. Kalium diekskresikan dengan cara yang sama seperti pada buah pinggang.
Kekurangan kalium juga boleh berlaku pada penyakit seliak. Kehilangan kalium melalui kulit boleh terjadi pada luka bakar yang teruk, dalam bentuk ringan ketika berpeluh pada suhu tinggi dan senaman. Kadang-kadang, gangguan dalam pengedaran kalium antara darah dan bahagian dalam sel juga menjadi penyebab kekurangan kalium.
Sekiranya kalium dipaksa masuk ke dalam sel, kepekatan dalam darah kemudiannya berkurang. Ini berlaku apabila nilai pH darah meningkat tajam (hiperventilasi, muntah), bila insulin kepekatan dalam darah tinggi (disebabkan oleh pemberian insulin atau hiperglikemia akut) atau apabila terdapat tekanan yang tinggi hormon (adrenalin) dalam darah. Yang terakhir boleh disebabkan oleh kelenjar adrenal ketumbuhan (pheochromocytoma) atau secara pentadbiran sebagai ubat sekiranya degupan jantung perlahan.
Beta-agonis (terapi asma) dan kafein juga menyebabkan pengagihan semula ke dalam sel. Akhirnya, pengambilan kalium yang berkurang juga boleh menjadi pencetus. Memandangkan sejumlah besar kalium yang tersimpan di dalam sel, memerlukan masa yang lama sehingga kepekatan dalam darah berubah. Di samping itu, buah pinggang dapat mengurangkan perkumuhan kalium sekiranya tiada makanan. Akibatnya, hanya gangguan makan yang teruk (mis anoreksiaatau penyalahgunaan alkohol boleh mencetuskan kekurangan kalium melalui pengurangan pengambilan.
